Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Ik, jij, wij: niet meer.
Ergens nog hoop,
Door mijn kwade buien heen.
Mijn tranen zijn als stroop,
Niet van mijn wangen af te vegen.
Ik wil je zien,
Want ik mis jou.
Met alle gevolgen van dien,
Terug bij af,
Wetende dat ik nog steeds van je hou.
Ik betrap mezelf,
Maar ik láát me ook betrappen.
Vechten moet ik,
Proberen naar lucht te happen.
Jij,
Was de perfectie himself,
Mij,
Achtergelaten, verwerk het wel zelf.
Verstand, woede.
Gevoel, en houden van.
Mijn eigenwaarde onder mijn hoede,
Niet wetende of ik dat wel kan.
Donker, duister
Waren jou ogen
Ik, ik luister
Ondanks dat jij eens hebt gelogen.
De periode met jou,
Behoort tot mijn verleden.
Terwijl ik mezelf in elkaar vouw,
Moet ik denken aan het heden.
Één relatie,
Twee werelden,
Drie ontmoetingen,
Vierde plaats.
Zestien maanden,
Daar eindigden 'wij'.
Ik hou me nog moeilijk staande,
Maar eens,
Eens.
Dan is er voor mij weer een 'wij'.
D.K.
